{{ activeMainItem }}

Sluiten

Geschiedenis Château Neercanne

Geschiedenis Château Neercanne

Het huidige Château Neercanne is in 1698 gebouwd door toenmalige Militair Gouverneur van Maastricht, baron Daniël Wolf van Dopff. Hij gebruikte het kasteel als buitengoed en gastenverblijf en daarnaast hield hij er ontvangsten en feesten.

Een van de bekendste bezoekers was tsaar Peter de Grote in 1717. Deze was bijzonder geïnteresseerd in het nieuwe Château Neercanne en de terrastuinen. Daniël Wolf van Dopff stierf in 1718.

In 1747 werd Neercanne als residentie gebruikt door Prins Karel van Waldeck, opperbevelhebber van de Hollandse troepen. Een eeuw later ging het kasteel over aan Baron de Cler en daarna door vererving aan Ignatius de Thier. Tijdens het definitief vastleggen van de grenzen tussen Nederland en België in 1839, heeft Ignatius de Thier ervoor gezorgd dat Château Neercanne op Nederlands grondgebied ligt.

De achterkleindochter van Baron de Thier, Louise Euphrasine Maria Poswick was de laatste adellijke bewoner van Château Neercanne. Zij heeft in 1947 het kasteel verkocht aan Stichting Limburgs Landschap. Het kasteel was toen in een zeer slechte staat. Het enige terrassenkasteel van Nederland werd gerestaureerd en werd vanaf 1955 gehuurd door Brand Bierbrouwerij (Wijlre). Zij vestigde er een restaurant.

In 1984 nam Camille Oostwegel de exploitatie van Château Neercanne over. Sindsdien zijn drie van de vier kasteelterrassen in hun oude luister hersteld en vallen nu onder de bescherming van Unesco. Op 9 december 1991 bood Hare Majesteit Koningin Beatrix als zeer geëerde gast de regeringsleiders van de Europese lidstaten een feestelijke lunch aan in Château Neercanne.

Andere themapagina’s